Η Νέα Βύσσα είναι μία κοινότητα προσφύγων που βρίσκεται στις χαμηλές παρέβριες περιοχές και στο βορειοανατολικότερο πεδινό σημείο το νομού Έβρου, νότια από την παλιά ελληνική πόλη, Αδριανούπολη। Το μουσικο-χορευτικό της ιδίωμα παρουσιάζει ένα ξεχωριστό χρώμα। Το ιδιαίτερο αυτό χρώμα της Νέας Βύσσας δίνει στην κοινότητα μια ιδιαιτερότητα που την διαφοροποιεί από αυτές του υπόλοιπου θρακικού χώρου।
Στοιχεία του αστικού χαρακτήρα της Αδριανούπολης συνταιριάζονται με τη γλυκύτητα των μελωδιών της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης,επιβάλλοντας στους χορούς συρτό βήμα και ήρεμο ύφος, το οποίο επηρεάζεται εκτός των άλλων και από την αστική φορεσιά της κοινότητας, που διατηρεί το σώμα στητό, περιορίζοντας την ένταση και την ελευθερία της κίνησης. Ο σκοπός της ερευνητικής αυτής εργασίας είναι διττός. Αφενός, η διερεύνηση του μετασχηματισμού των χορευτικών μορφών της Νέας Βύσσας κατά την πάροδο του χρόνου και ιδιαίτερα κατά το χρονικό διάστημα 1920-2000 και αφετέρου, η διε΄ρεύνηση της χορευτικής παράδοσης και οι μετασχηματισμοί που επήλθαν σε αυτή κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα.
Αποπερατώνοντας την έρευνα στην κοινότητα της Νέας Βύσσας, οδηγηθήκαμε σε συμπεράσματα που έχουν να κάνουν με την εξέλιξη των χορών από τη μία γενιά στην άλλη. Οι χοροί και τα τραγούδια της πρώτης γενιάς προσφύγων εμφανίζουν μια ενιαία ιδιοσυγκασία δομής και ύφους με τους χορούς της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης.Οι χοροί της δεύτερης γενιάς έχουν διατηρήσει κάποια στοιχεία από το ύφος των χορών της πρώτης γενιάς, ωστόσο η συνύπαρξη της γενιάς αυτής με άτομα διαφορετικής κουλτούρας, είχαν ως άμεση συνέπεια τη διεύρυνση του χορευτικού της ρεπερτορίου, καθώς και την αλλαγή του ύφους ορισμένων χορών. Αντίθετα οι χοροί και τα τραγούδια της τρίτης γενιάς, επηρεαζόμενα από τους χορούς γειτονικών κοινοτήτων, εμφανίζουν ζωηρό και ρωμαλέο ύφος με μία ιδιαίτερα χαρακτηριστική ρυθμική αγωγή, κατεξοχήν υφολογικό γνώρισμα των χορών της Δυτικής Θράκης.
Στοιχεία του αστικού χαρακτήρα της Αδριανούπολης συνταιριάζονται με τη γλυκύτητα των μελωδιών της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης,επιβάλλοντας στους χορούς συρτό βήμα και ήρεμο ύφος, το οποίο επηρεάζεται εκτός των άλλων και από την αστική φορεσιά της κοινότητας, που διατηρεί το σώμα στητό, περιορίζοντας την ένταση και την ελευθερία της κίνησης. Ο σκοπός της ερευνητικής αυτής εργασίας είναι διττός. Αφενός, η διερεύνηση του μετασχηματισμού των χορευτικών μορφών της Νέας Βύσσας κατά την πάροδο του χρόνου και ιδιαίτερα κατά το χρονικό διάστημα 1920-2000 και αφετέρου, η διε΄ρεύνηση της χορευτικής παράδοσης και οι μετασχηματισμοί που επήλθαν σε αυτή κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα.
Αποπερατώνοντας την έρευνα στην κοινότητα της Νέας Βύσσας, οδηγηθήκαμε σε συμπεράσματα που έχουν να κάνουν με την εξέλιξη των χορών από τη μία γενιά στην άλλη. Οι χοροί και τα τραγούδια της πρώτης γενιάς προσφύγων εμφανίζουν μια ενιαία ιδιοσυγκασία δομής και ύφους με τους χορούς της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης.Οι χοροί της δεύτερης γενιάς έχουν διατηρήσει κάποια στοιχεία από το ύφος των χορών της πρώτης γενιάς, ωστόσο η συνύπαρξη της γενιάς αυτής με άτομα διαφορετικής κουλτούρας, είχαν ως άμεση συνέπεια τη διεύρυνση του χορευτικού της ρεπερτορίου, καθώς και την αλλαγή του ύφους ορισμένων χορών. Αντίθετα οι χοροί και τα τραγούδια της τρίτης γενιάς, επηρεαζόμενα από τους χορούς γειτονικών κοινοτήτων, εμφανίζουν ζωηρό και ρωμαλέο ύφος με μία ιδιαίτερα χαρακτηριστική ρυθμική αγωγή, κατεξοχήν υφολογικό γνώρισμα των χορών της Δυτικής Θράκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου